سینمای نو > سرویس موسیقی        

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی " سینمای نو " ، در متن این یادداشت آمده است :

مواجهه با هر تبلیغى از حافظ ناظرى (پسر استاد ناظرى) ، اشتیاق شنیدن اثرى با عظمت جنگ ستارگان جان ویلیامز را ایجاد مى كند. تبلیغاتى با مختصات آنونس هاى هالیوودى ، با اسم هایى مانند "بیگ بنگ" ، بعد دوازدهم، سمفونى مولانا و ... اما از بخت بد حافظ ، ایجاد این اشتیاق هزینه اش بالا رفتن انتظارات است كه من به عنوان آهنگساز و نوازنده ، متوسط بودن را محیط بر تمامى اركان آن (استفاده از آكورد هاى محدود و ابتدایى ، سردى صداى خواننده ، ادیت ها و اتوتیون هاى مكرر ، سه تار نوازى شبیه گیتار جان مك دافلین كه با وجود تاكید حافظ فاقد روح ایرانى است ، تمركز بر معرفى تكنیك ها و نه هدف قرار دادن تكنیك براى رسانایى پیام و ...) مى بینم.
علاوه بر آن بعد از اینكه با ادعاهایى مانند نامگذارى یك روز در امریكا به نام حافظ ناظرى، اثر شماره یك كلاسیك جهان ، تقدیر دانشگاه استنفورد ، شباهت نوازندگى اش با استاد شهنازى ، قابل درك شدن موسیقى اش در بیست سال آینده توسط مردم و اعلام اینكه لیونل مسى موسیقى ایران است در روزنامه ورزشى ، متوجه شدم كه سكوت جامعه موسیقى قبح ناراست گویى را در ایشان ریخته. با این حال تا امروز كه توهین هاى ایشان را در مورد تارنوازان و خوانندگان دیدم ، عقایدم را بروز نداده بودم.

من نمى دانم بر اساس چه معیارى ایشان با استفاده از كلمه ى "همه" كل نوازندگان را فاقد اشراف به مكاتب سنتى و خود را (با اینكه طبق اعلام خودشان هیچ چیز كارى در آن زمینه ارائه نكرده اند)، مشرف به كل سبك ها مى دانند؟ آیا ایشان نمى دانند كه هنرجوهاى مدرسه ى  موسیقى ردیف دوره ى عالى استاد شهنازى را اول دبیرستان با اجراى ضربى هاى ایشان از حفظ امتحان مى دهند؟ در صداى خنثى و بى رمق ایشان چه برترى اى بر صداى خوانندگانى نظیر همایون شجریان، علیرضا قربانى، سالار عقیلى ، محمد معتمدى، وحید تاج ، حسین علیشاپور و ... مى باشد كه ایشان را به اعلام نظرى قاطع سوق مى دهد؟ بله فرق صرفا در نبود سایه ى استوارى چون استاد ناظرى است كه هروقت بخواهند از حمایت مالى، اسمى و ... شان وام بگیرند.
من شخصا از حافظ ناظرى جز یك آلبوم با چند اسم و چند اثر در سایت رسمیشان كه با شكایت فرخزاد لایق ، سازنده اصلیشان مشخص شد ، ندیدم.
همایون شجریان هم با افتخار از نام پدرش از راه درست ، طورى استفاده كرد كه امروز فخر پدرش است. استفاده از هر امتیازى باید پرنسیبل داشته باشد وگرنه شبیه كندن مى باشد.  راه هاى حافظ ناظرى با چنین شیطنت هاى ژورنالیتستى به انسداد ختم خواهد شد و اگر بدكردارى هنرى به منزل برسد ، باید ریشه هارا در آسیب هاى اجتماعى ببینیم.
در انتها ، دو اثر از "شیپور صلح" را اینجا به اشتراك مى گذارم و از حافظ ناظرى مى خواهم براى اولین بار صادقانه بگوید: اگر آهنگساز و نوازنده تار این دو اثر بودى و قرار بود براى این دو ، ویدیو یى تبلیغاتى بسازى یا ادعایى مطرح كنى ، چه مى گفتى؟ نباید فراموش كرد كه مورد حمایت تمام قد آقاى مرادخانى قرار گرفتن ، لزومش تن دادن به اجراهاى خصوصی اش است.